Kızulanayol Ahbabınca Şiiri - Seyfi Karaca

Vay hayırsız …!
Nehaber lanayol nerden estirn böyle
Necisin, nesin, nereyesin..?
Diye lafa başlayan ikileşme sırası ötekine gelince
Kiiiim ben mi hayırsız asıl sen..?
Yüzünü gören altın çöplüğüne yamakulaklı Midas
Asıl sen nerden nereye? Dediğinin üstüne alır avazı ilk baştaki
Ulanayol damdan düştük duymadın
Dereden yuvarlandık görmedin
Candan olduk ciğerden söküldük tınmadın
…
Doludizgin şikayet bildirisine yine bir diğeri
Kiiim ben mi?
Asıl sen kendine bak kızulanayol..!
Asıl sen …
Tırnağıma taş değdi yoktun, dam çöktü toktun, kız yuvadan uçtu,
Oğlan mapusa düştü,
Horanta kafayı üşüttü,
İhtiyarlar rahmete göçtü….
..
Dört yol hayatı terke koyan kavşaklarda ancak biraraya gelen
Ve ilk rastlayışta arada biriken bütün zaman yığıntılarını
Karşılıklı birbirlerinin üstüne tamponlayarak
Kiiiiiim
Ben değil asıl sen, sen misi ben misine
Düzgünce kuramadıkları hasbihal cümleleşmelerinin
En souncusunda yaka yakaya tam kapışıp
İşi kızulanayol ahbabınca
Bundan böyle hiç görüşmeyeklere tam bitiren

Seyfi Karaca…….Mart / 11