Kızları Öpmeye Gelen Taze Ağzından

İstanbul’a gelmek kadar güzeldi, bir başka şehirden
Yaşadıklarına dönmek için kendine dönüştürdüklerinden
Em biriktirmekten bıkmış dostların sessizliğine

İki kişiye dar gelen bir yalnızlıktan ölümü susturmuş
Hiçliğin yarattığı fırtınalarla benliğinde soru dağları
Hiçbir yere giden nehirleriyle yüreğine gömülmüş

Bir kentin suyunu içmeye, solumaya benziyor havasını
İnsanı çarçabuk büyüten acıları üstüne gelen sevinci
Çünkü ölüm değil sevmektir muhteşem özeti hayatın

Kendini arındırmaya gelmeyen elbet göğün üst katlarından
Öpmek için kızları taze ağzından, kıyısında aykırı suların
Etekleri kış denizi dalgalı, entarisi dar kızları sevmeye

Uçuşan saçlar gibi rüzgârda her günahı yaşamaya,
Kaç bakireden dul kalmış bakışıyla kentini doya doya
Bir hayat kadınından soğuk yürek yanıklarıyla affetmiş

Boy boy rakı kadehleri arasında ananın ak sütüne saydığın
Yaprağın üzerinde uyuyan çiy tanesi kadar mutlu ve rahat
Kentine döndün diye, tazesini öptüğün kızların bir zamanlar