Kızıyorum Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

kendini yüksekte gören
insanlara ben kızıyorum
dostuna çorap ören
insanlara ben kızıyorum

her limanda durmaz gemi
ayırıyorlar senle beni
çıkarları için güzelim dini
kulananlara ben kızıyorum

rüşvet yolsuzluk yapanlara
çağın gerisinde kalanlara
sandıktan oy çalanlara
haramzadelere kızıyorum

biz av olduk sizde avcı
kestiniz meyveli ağacı
ne hakim kaldı ne savcı
hukuksuzluğada kızıyorum

çıktı bak rüşvetin kokusu
sizi aldı cehenem korkusu
dolup taştı ayakabı kutusu
ayakabı kutusunada kızıyorum