Sen hayata açınca gözlerini
Ben yaşamayı,
Sen emeklerken, dik yürümeyi
Sen ağladıkça ben güçlenmeyi
Öğrendim.
Yaptığın her şeyin aynada bir yansıması oldu bende
Vakur, merhametten örülü dünya oldun bana.
Gülüşüne kattığın kavgalarını
Erken büyümeni sevdim
Bir fidan gibi boy verirken
Dünyanın en büyük ormanında
En güzel gizli bahçeye sahip olduğumu anladım
Yaşadım
Sevgi nasıl filizlenip boy verir
Huzur nasıl esir alır bir Ruhu
Ve hayat neyle anlam bulur.
Kayıt Tarihi : 15.1.2025 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!