Kızım sen ufacıktın daha,
Sensiz yapayalnızdı dünya;
Kupkuru çöldü, susuzdu vaha.
Kızım sen ufacıktın daha,
Mini mini ellerin vardı;
Ayakların kalkar gibiydi şaha.
Kızım sen ufacıktın daha,
Geceleri koynumuza alıp;
Öperek uyandırıyorduk seni sabaha.
Kızım sen ufacıktın daha,
Seni bize verdiği için;
Ne kadar şükretmiştik Allah’a...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!