Kızım,
Mavim, gökyüzüm.
Bugün hava sicak.
Yüreğimden gölge yaptım sana.
Doya doya oyna diye sokakta.
Ben ölmedim.
Üşüdüğünde yüzüne vuran güneş,
Sıcakta saçını okşayan yel, üstüne düşen her gölge benim.
Ben ölmedim.
Gözünün gördüğünde değil, yüreğinde zahirim.
Ve artık başka hiçbir yerdeyim.
Ne olmuş! Gayrı nefes zaruret değilse bana.
Dert etme sen,
Kızım, herşeyim.
Diyorum işte sana, ben ölmedim.
Babalar ölmez.
Yusuf Mir Zaoğlu
Kayıt Tarihi : 7.3.2022 23:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Mir Zaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/07/kizim-ben-olmedim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!