Kızım Şiiri - Yılmaz Tizgöl

KIZIM

Dağlarım karlı,benim.

Zor geçer, kışlarım.

Yolumu gözler kızım.

Kapanır yollarım.

Kar basar üzerime.

Kırılır dallarım.

Gecelerim,boran olur

Kurtlar iner köylerime. Hasatlarım, talan olur.

Çığ düşer yüreğime,

Eşkiya yaşlar,
gözlerime.

Kara kış pusu kurmuş kaderime, duman olur,viran olur.

Dönüş yakındır desem,

Söylesem, yalan olur.

Hayatım geçti göçebe.

Kaderle oynadım körebe.

Son mevsimi ömürlük .

Bu oyunun son perdesi.

Belki tek yüz görümlük

Tesellininin zerresi.

Geldi zamanı, sanırım,

yolculuğa çıkma.

Sobelendim hayata,

Elma dersem çık!
Armut dersem çıkma.

Altın rengi yapraklarım.
Kızıla çalar topraklarım.

Yalandan dolandan ,
ayrılma vakti.
Günü , saati...

Yolculuk ve akti.

Bütün dertlerden, sıyrılma vakti.

Gök yüzünde, bulutlara,

kuşlara.

karışacağım.

Kavuşup tüm çiçeklere.

Dağlara , haykıracağım.

Uçurtmanın peşinde.

Çocuklar gibi.

Hiç utanmadan.

Hıçkıra hıçkıra, ağlayacağım.

Uzun lafın kısası,

Meselenin hülasası.

Çok zaman oldu bulut gözlüm görmeyeli seni.

Ay'ın şimali. Gecemin hilali.

Göğsümde uyuttuğum.
Bir nefeslik kokusunda

Derdimi unuttuğum.
Yıldız gibi kaymasın , diye avucumda tuttuğum.

Küçük kuşum, tatlı kızım.

Gönül ağrım, yürek sızım.
Sen yoksunya bahar gözlüm.
Bir gök taşı kadar ıssızım

Oniki yaşındaydın.,terk ettin .

Tamam... kızım dedim, red ettin.

Bir daha görmek istemedin.

Ne dediysem dinlemedim.

Bir fotoğraf karesi geçti elime.

Bu senin kızın, bak! dediler.
İnanmadı gözlerim.

Ben küçüklüğünü özlerim.

Büyüyüp serpilmişsin.

Genç kız olmuşsun.

Sanki bir başkası sanki yabancı

Sen hariç...nur tanem herkes yalancı.

Bilmiyorlarki başımın tacı

Derdimin ilacı.

Kimisi, o küçük sen affet diyor.

Ben affetsem ne olur ki? o beni affetmiyor.

Kalemimi kırmış kızım.

Alın yazım....
Hayırsızım.

Yaram derin, sızım sızım.

İflah olmaz yaralarım.
Kan kaybım çok.

Dermansızım.

Deva bulmaz.
Dermanım yok.

Umarsızım.

Barışmak ne kelime

Dokunamam bile.

Utanırım....
Bakamamki yüzüne.
Gözünün içine.

Dizinin dibine

Sokulamamki.

Oysa...

Sen doğduğun gün.

Güneş başka doğmuştu.

Sen doğduğun gün.
Dünya benim olmuştu.

Sen doğduğun gün.

Ruhum senle dolmuştu

Söyleseler inanmazdım birgün.

Can pareme, darılacağım.

Af etsen de beni.

Af etsem de seni.

Söylesene bana, sana nasıl?

Sarılacağım...?

Yılmaz Tizgöl

01/05/2020

Moskova