Kızıla Dem Şiiri - Hüseyin Erdinc

Tarlada sürülen toprak
Serpilen tohumdur
Tanesinden binler veren
Buğdaydır
Sevdasından vazgeçer gibi
Ayrılır saplarından
Sıyrılır düne kadar hayat bulduğu
Toprağından
Öğütülür değirmende
Beyazdır artık apaydın
Harmanı budur sevdanın
Tarifi en acımasız
Hoyrattır ellerimizde

Sen kızılım
Bilirsin şiirlerin mısraların
Şarkıların güftelerin manasını
En amansız karanlıklar
Çaresiz bekleyişlerdir
Kalabalığın içinde var olma duygusu
Sarar ruhunu
Sen okşasan da göğsünün sol yanını
Patır patır gelir
Nafile
Bir kez aldı mı yürek acısını
Sevda öğütülür değirmende

Şimdi hangi şair anlatır seni
Sayfa dolusu şiirler içinde
Kelimeler kifayetsiz kalır
Kızıla vurur bakışların
Gözlerin çukur
Anlamını yitirmiştir ayna
Sevda yoksulu ruhun
Bedenini çürütür
Bir kez can yanmaya görsün

Fısıldamak varken sessiz sessiz
Yankılanan duvarlara
Biz ki rûhumuzun sesini dinledik
Huzuru bulduk kelamımızda
Dönüp baktık geriye tüm acılara
Enkaza dönüşmüş yüreğimizde
Şimdi bahar bahçe
Un olduk
Har olduk
Soğutulup dağlandık
Geldik

Kızıla dem vurduk …