Deprem çığlıkları duyulmadan önce bu şehir
Yüreği ömür kokan insanlarla yaşıyordu,
Parklarda tatlı mutluluğun sesi çocuklar
Masum gözlerle şehrin nehrini akıtıyordu.
Saatler akşam rakamına ulaştığında
Sofralar yakın olurdu aile ortamında.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
