Kızıl Saçlı Kadın Şiiri - Cansel Işık

Ey ruhumu kadife sesiyle besleyen kadın,
Ne çok olmuş hüznüne bulaşmayalı,
Cemre düşen gözlerine bakmayalı.
Ne çok olmuş tatlı bir kelamın ucunda,
Gönülden gönüle baş başa yatmayalı.
Kirpiklerine yapışmış ah o bölünesi kederler...
Ne çok olmuş onları ayıklamayalı.
Ey billur bakışlı saçları kızıl kadın,
Ey dudakları aşkın ateşinden kor olmuş kadın,
Dokunsam kalbine usulca,
Senin de hasret kokar her bir yanın.
Koklasam seni çıldırmışcasına,
Gece gündüz adını yazsam sahralara,
Yakar beni sahralar gibi ateşten kor dudakların.

Ey kızıl goncaları sesiyle coşturan kadın,
Kalbine bulaşıp da bitmeyen aşklar göster bana.
Dokunmak gibi olsun kızıl saçlarına.
Zira yorgunum zorlu hayallerden,
Beni faili meçhul aşklara sakın bırakma.