Kızıl Leylak Bahçesi Şiiri - Özlem Çay

sen'liği ölçtüğüm zamanların
ben'liği göçüyor şimdi usul usul,
kıvrımlı değil artık baktığım yerler.
bölüştürdüm fiyakalı vaatleri
ah saatlerine,
ölüm tüten sigaraları da
bölüm bölüm serdim;
travmatik iklimler de ezilen
üzüm bağlarına..
uyumsuzluğun yozlaşmış endamını
bozuyorum şimdi,
miş'li ağlar gerili göğsümden..
bir jilet atıyorum
sözü düğümlediğim yere,
kusurların çoraklığına
köz olup akıyor sözsüzlük,
ellerimin boşluklarından.
şaşa kalıp şahlanıyor
yaşıma sığmayan hiddetim,
alnımdan kaşıma sızan yaşı tutmuyor
-bilakis tutmak istemiyor!
dökülsün
târı duman, hârı yaman hal!sizliğin
ortalık yerine.
umursamazlığın kusurlarını affeden yanım
katliam tanımları doğuruyor..
ve soğumuyor!
tepemde dururken
güneşin yakan tırpanı,
büyüyor usturamın ucunda
kızıl leylak bahçeleri...⚘
...özlem/

haziran/yirmi altı
20:25