Kızıl İntihar Şiiri - Zülfikar Yapar Kaleli

Gözlerin hapsindeyim, hayaline doymadım
Sevdanın sersemiyim, bir gece uyumadım

Şehrinde kaldı yürek, hayaller avucunda
Umutlarım körkütük, dilek mızrak ucunda

Bakma dağda tipiye, boranına, karına
Uyku gözler sersemlik, sarhoş bakar yarına!

Vuslat darağacında, başımız dik ve yüce
Hayalim esir olsun hülyalarına gece!

Kirpiklerden süzülen hüzün kokan geceyle
Dilekler, temenniler gönderilir heceyle

Tedirgin gece gündüz, yüreklerde gurbet var
Kan damlar kalemlerden, umutlarda son bahar

Kan çanağı sevdalar konu olur ağıda
Yanık kokan dizeler dökülürken kâğıda

Yürekte gece hüznü, öteki gurbetteyim
Hasretim hüzün ve sen, ben yine hasretteyim

Med-cezir sevdaların kamçılar ereğimi
Kayıp ettim yolumu, yitirdim yüreğimi

Sırrın körfezinde sır, gönlüme düştü yazdım
Yatmadan bitti gece uykuya mezar kazdım

Yanık kokar türküler, ömür gönüllü sürgün
Düş kırığı dizeler sürgün yürekte gergin

Kahverengi gözlerin kaybolduğum şehirdi
Ömür bitmeyen masal, hüzün kızıl nehirdi

Dil yanığı şiirler, kızıl intihar oldu
Gurbet hüzün sarısı, uykularım kayboldu

Umuda kucak açtım, mavi düşler görürüm
Mülkünde esir kaldım, azatlığa yürürüm

Yüreğin sürgün yerim, dört mevsimin adı sen
Hayatın, hakikatin, sevdaların tadı sen

Ne güneşe hasretim, ne de muhtacım aya
Akıl seni sayıklar, eller kalkar semaya

Saçların hüzün kokar, vatanın gamlı gurbet
Adın dingin aşk olsun, soyadın sarı hasret

Gönülde yar hayali hazandan daha hazin
Gündüzlerin gizemi gece yürekte hüzün

Kıpkızıl akşamların gizemi çöksün nura
Belki gece uyur da gönül erer huzura