Kızıl Gül Sızısı Şiiri - Sabri Özcan

İnce bir sızıydı önce
Sonra derin bir sancı
Sol yanımda nöbet tutan bu ağrı
Sükun buluyor adını anınca

Adın neydi bilmiyorum
Bütün isimler sensin
Bazı kendimi kaybediyorum
İlk nerede sevdimdi seni

Yer gök senden geçilmiyor
Kendimi arıyorum varlığında
Yokluğunun gayyasına düşüyorum
Adın yankılanıyor kuyularda

Aşk diyor kimi kimi yakar diyor
Pür ateş olmuşum ellerim üşüyor
Parmağının ucunda ısınacağım
Dokunmak istedikçe ben hayal oluyorum

Biri bana aşkı anlatsa
Nasıl bir boyut ki bu aşk dedikleri
Acıdan yandıkça yanasın gelir
Ateşten deryasında yunasın gelir

Bu aşk dedikleri kara sevda mı
Nedir karartan ak süveydamı
Aşktan büyük günah var mı dünyada
Ki azabı vurur ölmeden önce…..