Sensizliği kaldırabilseydi yüreğim. Ayrılıklar kederimi çoğaltmazdı, hüzün dolu geceler yaşatmazdı bana. Bu gözler seni gördü bir kere, ve tadına vardım ruhun. Vazgeçemem. Sen benim yaşam kaynağımsın. Ve katranısın aşımın.
Adın kavuşmanın yarısı, diğer yarısı hasrette kor. Derman gider, sızısı kalır, yol görünür mahşere. Kederim basarken alacasıyla, hüznün ışıkları yanar karşı pencerelerde. Ve adın yankılanır sabaha kadar kulaklarımda hemde delirircesine..
Bu us halına yandı bir kere, yırtamam ki, söküp atamam ki… Her yanı kızıl gecenin serhadına koydum seni, sılasına katık bandığım. Zehir sunmakmış, hasretine yanarken kafamı parçalamaklı. Senin adını zikretmek günahmış, offff ateşinde kavur beni…
Önder ÖZTÜRK
05 Mayıs 2008
09:06
Önder ÖztürkKayıt Tarihi : 28.2.2009 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!