Kızıl Esmerim'e Şiiri - Hatice Yıldız Yaşar

Başını önüne eğdi.
Biraz.
Göz kapakları ne güzel
Göz bebeklerinin varlığını örtmüyor
Onları gizlemiyor.
Kendi güzelliğini ortaya dökmüş
Göz bebeklerinin güzelliğine
Gizem katıyor

Teni... Kızıl güzel
Kanını tutuşturan kızıllık,
Kızıl esmer.

Karşısından çekilip
Yanına oturmak geldi içimden
Hayır, koltuğunun altına
Yanına değil.
Olsun. Yanına otursam da
Sokulurum koltuğunun altına...

Almazmı
Alır, alır.
Kolunu kaldırır.
Sarar.
Of…
Titreterek hem de…

Tekrar karşısındaydı
İncelemeye koyuldu yine
Kirpikleri, alnı,
Şakaklarındaki saçlar,
Omuzları, kolları,
Gözleri...
İlle de bakışları.
Ah.
Burada bitse
İyi olacak bu şiir.