Kızıl Düş Şiiri - Eyp Yıldırım

Kızıla boyanmıştı gece
Gözlerimin bakışı gibi,
Kasırga gibi düşmüştü yüreğime gözlerin..;
Mızrağın darbesiyle fışkıran kan gibi düşmüştü yüreğime;
Yağmur damlasının usul usul düştüğü gibi...
Parçalara ayrılmıştı bedenim,aklım,beynim..
Bırakamıyordum gözlerini..
Aşkının çukurlarını dolduruyordum gözyaşlarımla...
Bırak öylece orda kalsın geride bıraktıklarım,
Bırak ben suskunluğumla öleyimm..
Bırak suskunluğum intiharım olsun
Sen yeterki kalma geride
Sen yeterki yağmurun verdiği mutluluğu yüreğinde hisset..
Ben bir yar'dan kıl payı kurtulmayı başaramam,
Sen o yar'daki alınması güç bir çiçek gibisin:
Ancak düşmeyi başarabilirsem benim olursun....;
Gece siyahla kırmızının eşsiz dansını,
Sisin korkunç heybetini odamın penceresinden gözlerime iliştiriyordu,
Suskunluğum devam ediyor....
Çukurlar çoğalıyor gibi...kalmamıştı içimde sevinç..
Sigaramın dumanı ciğerlerimi bir bir yokluyordu,
Yalnızdım,suskunluğum intiharım olmuştu....
Yine seni özlemiştim
İçerim kanıyordu
Gözlerim,yüreğim
ve
Gece
Kızıla bürünmüştük
Sensizliğn suskun bakışlarında,
Üşüyordu ellerim...
Sen yoktunn....