Kızıl-deniz Şiiri - Yavuz Kaya

Kızıl-Deniz

Önce arkalarından hırıltılı köpekler yaklaştı.
Ardından gökyüzünden /öfkeli akbabalar
Nankör kavmin Samirileri
Akını alıp kızıla boyadıılar denizi....

Oysa onlar değil miydi?
Bir zamanlar zulme uğrayan
Aç bırakılıp,horlanan
Kızları sağ,erleri vurulan
Ta o zamanlarda vicdanları
ölmüştü anlaşılan.......

Şimdi sihrin en şaşalı zamanı
Misket bombalarına,
Taşlarla başkaldırı
Ve sihirbazlar elinde tanklar
Bir çocukta çakıl taşları......

Bir nesil düşün,
'İnsan suretli hayvan'
Gözleri kinle dolu
Gölgesinde bile kan
Ve kan şehidin göğsünde
Rabbine sunacağı şan......

Gök mavi
Deniz mavi
Ve mavi umutlarla
Merhamet taşır şehid
Çakal sürüsü ne kadar olsa da şedit.....

Şimdi vahşet insanlığın göğsünde
Zevkinden atlı köşe oturur.
Sanma devran bu şekil
Vakitleri doldurur
İnme gibi üstünde
Duruvermez bu sakil
Gün gelir Musa iner
Kutlu haberle Tur’dan
Farisi bir çığlıkla
Der ki;
Ya Hüda
Hasbinallah ve-nimel-vekil

Önce arkalarından hırıltılı köpekler yaklaştı.
Ardından gökyüzünden /öfkeli akbabalar
Nankör kavmin Samirileri
Akını alıp kızıla boyadıılar denizi....

Sahi onlar değil miydi?
Zulümden kaçıp /geçen Kızıl-denizi

Yavuz KAYA