Mektup yazdım yine..
Karadeniz'in her hangi bir koyundan,
her hangi bir burnundan,
denize dokunabildiğin her hangi bir yanından
o mektubumu alabilirsin..
Sadece denizi dinle,
Bana 'nerede kalmıştık' diye sorma,
arkada kalan sendin,
giden ben..
Kaldığı yeri bulacak olan sen,
geçmişte yaşamayan ben..
saat 02:45
gece yıldızları örttü üstüne,
yaşam, unutkanlıklar ve suratta cizgiler..
...
neredesin ey insan?
seni nerede kaybettim?
Saat 01:20
ve sen olsan iyi olurdu..
ama olmayıncada oluyormuş..
'yapamam' dememe ragmen,
sensiz gelecek bir saniyeyi bile düşünmem imkansızken,
devam eden hayatın seyrinde,
saat 07:50
sarhoş olan umutlar yorgun, sızmak uzere..
doğruluyorum aniden,
şarabın kör cesaretiyle hayata bakmak istiyorum
sonra aniden duraksıyorum,
pencerem karşıdaki duvarı görüyor..
Düşlerimizi ve guluşlerimizi saldik topraga
filizlenen herşey bizden olandi..
bazen yabani sarmaşiklar,
bazen kir çicekleri..
bazen doruklarda,
kar altinda açan bir kardelen,
Camlar canlara takılıp düşerken,
kanlar kansızların suçunu yıkarken,
telsiz sesleriyle hayaller,
hayallerle sahte gülüşler karışırken,
saniyeler konuşup, dakikalar susarken,
ben sadece seni özledim Anne..
Sabahlar seni hatırlatıyor diye uyanmak istemiyorum..
Güneş seni hatırlatıyor diye perdeyi açmak istemiyorum..
Sokaklar seni hatırlatıyor diye dışarı çıkmak istemiyorum..
Her müzikte seni hatırlamaktan bıktım.müzik dinlemiyorum..
Lanet olsun!
yaşamak seni hatırlatıyor diye yaşamak istemiyorum..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!