Kızıl Bir Güldür Şairin Kalemi

Hokkası gözyaşıdır şairin
Bulutlardan alır ilhamını
Öyle ki, coşar her yağmurda
Köpük köpük çoğalır nehirler boyu
Yeni denizler yaratır

Kızıl bir güldür şairin kalemi
Goncası okşar gönlünü
Mazlumun yüzünü güldürür
Dikeni, yakar zalimi
Şeytanı gözünden vurur.

Yüreği yumuşaktır şairin toprak gibi
Yeni iklimler, yeni coğrafyalar yaratır
Öyle ki, her gece, dalga dalga
Ay-Yıldızlar açar gönlünde
Şair Vatandır!

Suskun bir göldür yurdumda şairler
Öyle ki, yeni çağlayanlar yaratır
Söylemek başkaldırıdır devlet-i âliyye çünkü
Düşünce en büyük suçtur
İnsan birine bakarken
İlk önce kendini görür.

Dar ağacına asılmıştır dizeler
Tarih boyu...
Mısralar boğulmuştur
Ağu içmiştir bal niyetine ozanlar
Şiirler vurulmuştur.

İnler, Aşık Veysel gece-gündüz sazında
İnler Yunus, Karac'oğlan
İnler, Pir Sultan, Sivas-Banazdan...
'Ferman padişahın, dağlar bizimdir'
İnler, türkü türkü Dadaloğlum
Kükrer at üstünde
İnmez dağlardan!

Gayrı yoktur Nesimiler, Pir Sultanlar
Ne, Nazımın Hikmeti vardır şimdi şiirlerde
Ne de İstanbul Boğaziçi'nde
Bir Garip Orhan Veli...
Cehalet hazmedemedi O'nu
'Küfür' diye taşa tutmak istediler
Datça'ya sığınamadan gitti
Can Yücel'in Lirik Şiiri!

De ki ey Düşünür
Sivri uçlu bir mızraktır şairin kalemi
Öyle ki, bir hamlede, ne krallar devirir
Eğilemez Tanrı'dan başkasının önünde
Şair olan şair anadan doğma hürdür

Ölür de fikri uğruna ama
Dalkavukluk yazmaz şairin kitabında!
Boyun eğmez çünkü şair, önderdir
Şair filozoftur, şair bilgedir
O, savaş meydanında yalnız bir cengâverdir!

Solgun bir güldür ülkemde şairler
Düşünce hükümlüdür
Öyle ki yılanlar sarmıştır yapraklarını
Kitaplar ağzından mühürlüdür
Şiirim lâl olmuş söyler;
Okuyucu, bülbüldür!

Zümrüt-ü Anka'dır yeryüzünde şairler
Öyle ki vuruldukça, yeniden dirilirler
De ki, ölemez düşünce yaşadıkça şairler
Bir damla yaş ile filizlenirler
İlkbaharda açan çiçekler gibidirler..!