Kızıl bir boşluk Şiiri - Kadir Yasan

yaşlanmış yüreğimi dinliyorum şimdi
ne bu kahır…
mısralar ketum ey güzel
hiçliğimin içimde inliyor endamın
geri getiremediğim zaman ve ötesinde ben

öyle dolmuşum ki;
unuttuğumlar...
özür dilerim sizden
parçalarıma mahal vermez köprüler
bende söylerim… kahrımdan türküler

yüzümü parçaladığınız yetmiyor
güneşimi çaldınız..
ağlıyor…
ağlıyor şimdi ikindiler

hangi kum tepesi,
hangi rüzgarda gülerdi
fecrine kara yazmayı kim bağlıyor
kızıl bir boşluk
yüzümün sağ kısmı
kusurumu bağışla…yüreğimdeki-ler

yosmanın izinde kaybettiğimler
hiç gelmedin ki geri sen
bıraktığın izlerde aranırken
soluğun ensemde
ha bu gün… ha şimdi...ha yarın

beklerken öyle unutulmuşum ki
geriye kalan bir iki pörçük hatıra
muhabbet kuşundan mı haber
yaz çığlığını terinle sulamışım
susuzluğumda sen
vuslatımı ara

gökle yer arasında kalmışlığım
bir kadre ötesi
tutukluyum size ey yıldızlar..!
izin verinde…
koynumda götüreyim birinizi, ikinizi