yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Sen uyurken karşımda, göz kapaklarımıza çizili konuşulmamış hayaller eşlik eder bana
Gecenin karanlığı aydınlıkla buluşana dek izlemek isterim, rüyalarında bana da yer var mı?
Çünkü rüyalarımda her daim sen vardın ve hep olduğun kadar güzeldin
Adın yankılanıyor bak yine, zihnimin ücralarında ne arıyordun?
Bilmiyorum neden kabul etmek istemiyordun, seni önemsediğim kadar sen de beni sevmiyor musun?
Biliyorum ama sen söylemesen de uykuya daldığında sesleniyorum sana düşler diyarından.
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta