Kızıl Şiiri - Ferah Yılmaz

Kızıl,
Tan yeri ağarmasıydı ilk bakışta
Sonra;
Gün batımında göründü kızıllık
Dolunaya verdi rengini
Yakamozuyla kızıl aşka davet etti,
Yarin dudağı oldu alev alev yanan..
Gelin başında al duvak…
Ellerde kına..
Tarlalarda gelincik..
Kadınlarımıza dağıtılan kırmızı karanfil oldu
Anamın üstünde Al basma fistan
Kızıl bir gül olup açtı bahçemde
Kızıl bir ataş olup yandı ocakta
Kırmızı olgun bir başak iken tarlada
Kızarmış ekmek oldu soframda
Dallarda meyve oldu kızılca
Kızılcık oldu,
Çilek oldu elma oldu,
Nar oldu
Dağların ardında kızıllıkta doğan bir su iken
Kızılırmak oldu kavuştu denize
Kan oldu damarda dolaşan
Irk oldu İnsanlıkta, aldı Kızılderili adını
Be heyyyy!
İnsana bile kattı rengini
Bir fikir oldu kızılca,
Kızıl meydan oldu,
Yetmedi
Kızıl bayrak olup dalgalandı gökyüzünde
Özgürlük oldu
Yaşam oldu
Kavga oldu kızıl meydanda
kızılca kan oldu yerlerde, kan görmek isteyenlere!
Kırmızı bir gece bunaldı kızıllıktan
Sıyrılıp savaştan,
Al kandan süzülürcesine doğup
Beyaz bir güvercin oldu,
zeytin dalı gagasında
Kanatlarında özgürlük
Barış götürdü güneşe karşı duranlara…

Dağarcık/ İZMİT -11.12.2005/19:30