İki çay isterdik hep.
Hep aynı cafede aynı yerde...
Pardon iki çay lütfen biri açık.
Çay sevmezdim aslında.
Kadın ne güzel tebessüm ederdi.
Kızıl'da çok yakışıyordu.
Bakışlarında solgunluk akıyordu..
Pardon! Bir açık çay lütfen..
Ne güzel tebessüm ederdi kadın.
Değişik gelirdi aşık tadı, çaya benzerdi. Belki de O'ndandı içmelerim..
Kadın; çayı getirdi, tebessüm etti ve gitti.
Onun elinden içmeyi seviyordum belki...
Kadın, ne büyük anlam içerin sıfat!
Oğlun gibi sev beni kadın! Sen benim küçük annem, Ben senin çocuğun..
Kayıt Tarihi : 29.2.2016 18:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/29/kizil-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!