Ben yalnızlığın şarkısını söylüyorum,
Canımın ta….içini çok özlüyorum,
Bir tanemi hep düşünüyorum,
Ben onu gerçekten seviyorum.
Hayallerini gerçekleştirmek isterdim.
İsteseydi ona ömrümün yarısını verirdim.
Dileseydi dünyayı ayaklarının altına sererdim.
Onu sonuna kadar beklerdim.
Güneşin doğuşunda bana hep “ne haber” derdin,
Güneşin batışını da seninle izlemek isterdim.
Bir bilsen her gün yolunu nasıl gözlerdim,
Seni görünce sevinçten çılgına dönerdim.
Sen artık yanımda yoksun.
Acaba beni özlüyor musun?
Kalbimi delip geçen korsun,
Ben seni seviyorum biliyorsun.
12 Temmuz 1998 Pazar / Dikili - İzmir
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 7.3.2011 14:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güliz Ardilli](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/07/kizil-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!