Kızgın Topraklar Üzerinde Yağmur Kokuları

Sanki beşinci mevsimin kokusu gibi
Ölümü hatırlatır bana
Kendimi kendim olduğumu hissederim
İçimdeki bütün kötülükleri atmak isterim
Gözlerim dolu dolu olur
Çevremde bir dilenciye bakar gözlerim
Bütün insanlara inanmak isterim
O an yürümek isterim, elim cebimde serseriler gibi
O mis gibi kokunun içinde patron
Bana kızmış da işten atacakmış,
Sanki çok umurumda,
Allahım bu duyguları sadece bana’mı verdin
Şu insanlara bak umarsızca
Bak şu insanlara kaçıyorlar,
Sanki ıslanacaklarda yağmur altında
Ve güneş doğar, kurur toprak
Kötü düşünceler yeniden girer içime
İnsanlara yeniden inanmam
Patronlara da saygım sonsuzdur, hani
Kızgın topraklar üzerinde yağmur kokularında