Kızgın kuşlar büyüttük pencerelerimizde.
Ekmek kırıntılarında avunduk ve bulutlara özlem duyduk her yağmurlu gecede.
Ne penceredeki kuşlar ne de ekmek kırıntıları yeter yalnızlığımızı avutmaya.
Ne olur pencerene gelen kuşlara küsme bir daha, çünkü onlar getirecek güzel günleri ve dökülen sonbahar yaprakları ağlayacak masum kanatlarında...
Kayıt Tarihi : 28.11.2021 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!