Gitsen mezbahaya görsen çektikleri zulümü,
Yememem gerekirken kaybetmiştim gücümü…
Yemeğim olmayınca dışarıda yiyoruz,
Bekâr olduğumuzdan sıkıntı çekiyoruz…
Et, aldığımız da yok vicdani düşünceden,
Belki meslek sırrı belki de işin ilminden…
Baktım fırında tavuk süsleyip kızartmışlar,
Kanım az dermanım yok ete ihtiyacım var…
Girdim bir tavukçuya iştah ile oturduk,
Çok sır var söylenilmez hatırlar gibi olduk…
Şahsım işi tam bilir işim veterinerdi,
Acıdım her tavuğa şahsım geri çekildi…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 18.2.2017 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!