Kız Kulesine dalıyorum

Bir kedi yumağı:
El attıkça karışıyor aklım,
Düğüm düğüm örüyorsun:
Önüme kader denen taçı,
Hafif bi meltem esiyor,
Göz kapaklarımdan taşıyor gözlerin,
Manzarası kız kulesi,
Dalgaları aşıp üzerine geliyor gibiyim
Sanki..

Soğuk parke taşlarına ruhum takılıyor,
Popyon takmış şımarık bir çocuk gülüyor ötelerden,
Duyabiliyorum alaycı tavrını,
Sığındığı liman denizin tahta kuklası,
Bekliyor afaktan kaçak gemilerin geçmesini..

Masal kahramanların geride bıraktığı öyküler,
Gün ve gün yaşlılara hitap ederken,
Çocuktan çocuk görünüyor olgunlaşan umutlarım,
Dalından kopup boş yere düşüyor,
İçerisindeki kurt bir başına kendi kendini yiyor..
Çürüyor, elma yanaklarım...

Marvel kahramanlarını bir araya toplayan:
Siren sesleri gibi,
Yüksek gökdelenlere bakıp,
Elinde uzaktan kumandalı oyunbaza dalarak;
Çok uzaklardan gelen bir suçlu arıyorum,
Haliyle dilinden anlamıyorum,
Masum görünmek için gözümü kısıp el sallıyorum..

Ruh halim öldürüyor içinde kendini,
İçimi görmeden suçu üstüme yıkıyorlar,
Mahkumluğum kırdığın kalemimde saklanıyor,
Seni yaşayamayarak aklanıyorum,
Yani ipimi çekiyorlar,
Aynı rüyayı görebilmek için yeniden kız kulesine dalıyorum...