siyah denizler aşıyorum bu rıhtımdan
içimde bir korku yosunlanmış
küf tutmuş adın ciğerimde
ardından bakakalıyorum giden gemilerin
Tanrım alıştım artık bu buğuya
ve izlemeyi dünyayı bir buzlu camın ardından
biliyorum aşmam gereken engelleri
ve koparıp atıyorum kendimi kendimden
şimdiyse bir kule
atıyor kendini denize
ayakta duracağını bile bile
Kayıt Tarihi : 12.12.2020 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!