Kıymık Şiiri - Yılmaz Tizgöl

KIYMIK

Kıymık kadar kıymetim yokmuş yanında.

Bir damla merhamet yok mu kanında.?

Nedirki?
Bir Kıymık olurmu değeri?

Can mı?
Canın yongası, varsa eğeri.

Kıymık deyip geçme!
Berbat birşeydir .

Tırnakla parmak arasına girsin hele bir.

Canından can gider, yüreğin sızlar.

En delikanlının yanında, mert kalır kızlar.

O yüzden demişler, et ayrılmaz tırnaktan.

Ayrılır mı hiç?

Ayrılsaydı olurdu, tüm evlatlar piç.

Erkekler ağlamazmış en büyük yalan.

Çöreklenmiş ruhuna binlerce yılan.

Hele, bir baba ol, yüreği acıyla dolan.

Köz mü? , ateş mi? kül mü?avucunda kalan?

Sırtı kambur, beli bükük yaşlı ihtiyar.

Yorgun yüzünde nice çizgiler var.

Sakallar, bıyıklar bu yüzden beyaz.

Göz yaşıyla yıkanmış yerde kir olamaz!

Duydum ki dargınmışsın, Ben sana küstüm.

Dilim söylese de lal oldum sustum.

Yılmaz Tizgöl

11.01.2017