Herkes kendini az da olsa tanır,
yabancı gelir bazen;
ama unutmaz.
Kendinden utanır,
ama hiç kaçamaz.
Ben tüm bunlara bile uzağım;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta