Kıymet bilmeyene verme gönlünü
Gönül sırça köşk gibidir bilesin.
Vururlar, kırarlar, sonra gülerler
Her yüze gülen dost değil bilesin.
Maddiyatı manasızca severler
Sevenin sevdiğin onlar bilmezler
Senin gören gözlerin gönüldedir
Onların gönlü hep boştur bilesin.
Yaz gelir, kış gelir bu hep böyledir
Dünyada ne olsa hep aşk iledir
Aşkı bilmeyende sevda nicedir
Ne konar, ne göçer, yoktur bilesin.
Ankara 12.11.2009
Mehmet PekgözKayıt Tarihi : 8.3.2014 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!