Kıymet bilmeyen o vefasız yüreğinden öpüyorum;
Öpüyorum, ki dokunduğum yerde donsun zaman.
Sen o gizli sırlı kuyusun, içinde kış büyüten,
Ben ise bir nehir, sana dökülmekten yorulan.
Benim şiirle olan tüm bağım koptu artık...
Kalemimi kırdım, tüm harflere veda ettim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta