Kıyısız deniz Şiiri - Suphi Sekü

Göklerde görünmez artık ülkerim
Çaresiz ölümü bekler gibi beklerim

Pervazda güvercinler, kuşlar öterde
Penceremde serenat, hergün seherde
Paslı hatıralarım, ta gerilerde

Dört mevsim, susuz kaldı çiçeklerim
Çaresiz, ölümü bekler gibi beklerim

Ah, nisan yağmurları ülkemde sürgün
Aşıķların sevdaya rest çektiği gün
Martılarda hıçkırık, dalgalar üzgün

Rüyamki bıçak, kesilir bileklerin
Çaresiz, ölümü bekler gibi beklerim

Hüzün takviminde gün saya saya
Bıraktım kendimi gece hülyaya
Düşlerime umudu hep yaya yaya
Gündüzler dönüştü, bende sahraya

Kıyısız bu denizde kürek çekerim
Çaresiz, ölümü bekler gibi beklerim

İkindi güneşleri yakar umutu
Ve kırık birkaç dal bekler angutu
O yaşlı asmaların yırtık kaputu

Hicranımı dokur bütün bestelerim
Çarasiz ölümü bekler gibi beklerim

Kumsal ayağımda bir belalı yol
Mağmum hatıralar yürüyor kol kol
Gizli bir ses bana der, sus, ve sakin ol

Göklerde görünmez artık ülkerim
Çaresiz, ölümü bekler gibi beklerim

Çığdemin nabzında patlar serenat
Bir bulutun zülfüne takıldı hayat
Hüzünler buhçamda dizildi kat kat
Uyku, zehirli kıymık, beynimde heyhat

Kederimi tesbihe bir bir eklerim
Çaresiz ölümü bekler gibi beklerim