Kıyısından İzliyordum Yaşamı

Kıyısından izliyordum yaşamı
açılmıyordum pek
rüzgarlar korkuturdu beni
ayrıca hırçın denizin dalgaları...
boğulanlar olurdu sürekli
Ürpertiyordu bu beni...
Ayak bileklerime kadardı suyun yüksekliği
Gelen dalgalar kendine çekerdi beni
Ürker, kumsala doğru kaçardım...
Kızgın kumlar yakardı tabanlarımı
Anca hırçın deniz alırdı yanan tabanlarımın acısını
Yani anlayacağınız
Kıyısından izliyordum yaşamı

Bir gün dizlerime kadar girdim suya
İçim tatlı bir şekilde ürperdi
Hoş bir duygu hissettim, her hücremde
Bir adım ve bir adım daha
Su bedenimi okşuyordu
Ne kadar güzeldi, bunca zaman nasılda kaçmışım...

Etraf yosunlarla dolu
Bazıları vücuduma değiyor
Beni rahatsız ediyor
Ama yine de deniz güzel...
Sonunda yüzmeyi öğrendim
Kendi başıma su üstünde durabiliyorum
beni yakan güneşe inat
Daha çok açılıyorum
Ayağım artık yere değmiyor ama
Bunu pekte umursamıyorum
Nasılsa yüzüyorum...
Açıldıkça açılıyor
Resmen denize meydan okuyorum
Sahili göremiyorum artık,
Amaan kimin umurunda
Çocuk muyum ben?
Benim gibiler var burada ama
tek başımayım bu yolda
Hepimiz bir başımayız aslında ya, neyse...

Bazen yağmur yağıyor
Deniz huysuzlanıyor
Dalgalar koyuyor önüme ama
Beni yenemez...
Tehlikeli balıklar boşluğumu arıyor
Beni faka basmaya çalışıyor
KOlay mı beni öyle yenmek?
Hadi gelin hepiniz tek tek,
Keseyim biletinizi! ...

Son zamanlarda sahili özler oldum
Ama o çok uzakta
Küçüklüğümde kaldı...
Ah çocukluk oyunlarım
Kumdan kalelerim
Yediğim kağıt helvalarım...
Sudan ürküp kumsala kaçtığım günler
Dönüşü imkansız
Ne de çok yol almışım...

Hayat yormaya başladı beni
O eski gücümde yok artık
Sürekli şimşekler çakıyor
Hırçın dalgalar savuruyor beni
Su örtüyor üstümü
Bırakmıyorki nefes alayım...
Yardım istiyorum
Sesimi kimse duymuyor
Çırpınıyorum olduğum yerde
Fayda etmiyor...

Bu böyle mi olmalıydı?
Hep kıyıda mı kalmalıydım yoksa?
Yoksa fazla mı açılmamalıydım?

Yüzebilmelisin ama,
Geri dönmsini de bilmelisin
Elbette istediklerin olmalı ama
Elindekilerle yetinebilmelisin
Hep daha fazlası dersen
Hırçın dalgalar örter üstünü.
Cesedini hangi kıyıya vurur,
Deniz bile bilemez...

Ölümü göze almazsan
Yaşayamazsın derler...
Aza kanaat etmezsende
Çoğu zor bulursun...

Şimdi cansız bedenim
Koca denizin ortsında
Sahipsiz duruyor...
Nefessiz kaldığım için
Mosmor kesilmişim
Ciğerlerim hep su dolmuş
Yaşam benden göçmüş
Hayat benden göçmüş
Oysa,
Kıyısından izliyordum yaşamı...

Yaşam denizinde boğulmamanız dileğimle...