Bazen hiç sevmediğin bir şeyi,
Sırf o seviyordu diye,
O gülerken katlanırsın.
İçinde fırtına varken, dışı bahardır.
Kahveyi şekersiz içersin,
Oysa hep şekerli seversin.
Kaldığı yer gürültülüdür,
Onun kahkahası bastırır her şeyi.
O yürümek ister,
Sen yorgunsundur ama gidersin.
Çünkü mesele gitmek değil,
Onunla kalabilmektir.
Bir şarkı çalar, sevmezsin bilirsin,
Ama o sözleri ezbere söylüyorsa
Sen de mırıldanırsın.
Ucunda, kıyısında seviyorsa —
Yeter sana.
Ve böyle böyle seversin;
Kendinden geçerek değil,
Kendinden vererek.
Yazar orhan dlr
Tokat/Merkez
Kayıt Tarihi : 5.11.2025 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




TÜM YORUMLAR (1)