Raşit Cihan - Kıyı Şiiri - Antolojime Ek ...

Kıyıdayım,kalbim yanıyor.Yalnizlik rüzgarı saçlarımı dağıtıyor.Yagmur ciseleyince sanki bulutlar yüzüme tukuruyor. Ağlamıyorum. Sadece sana yazdığım şiirler yüzümden akıyor. Hiçbirini ezberime almıyorum.

Az önce yalnızlığınla önümden geçen sendin. Dalgindin. Seni izledim. Kumlarda kalan ayak izlerini sevdim.

Kıyıdayım,aklım yanıyor. Bilmediğim huzunlu şarkılar dinliyorum. Ne garip; dinlediğin şarkılardan aldigin hüzün,cektigin acıların boyutuyla orantiliymis. Ağlamıyorum, dinlediğim şarkılar yüzümden akıyor. Yüzüm yere düşüyor,eğilip yüzüne bakıyorum,yokum. Yüzsüzlüğunden utanıyorum. Sen yokken yüzümde taşıdığım şey suret bile almıyor.
Kapım her çalındığında koşarak açıyorum. Kim o ? Hiçkimse. Bir not bırakmışsın; eski bir dost gibidir aşk gider ama kalır. Altında da adın yazıyor. Yan yana gelmek bir tek senin adını yazınca harflere yakışıyor.
Teselli sözlerin benim gibi bir cesede ıyi gelse de,mezarımı suslemekten öteye geçmiyor.