Yarınlarımıza Kıydılar

ırmaklar vardı sonsuza akan
gökyüzü vardı olabildiğince özgür
sevdalar vardı dingin

oysa şimdilerde
ırmakları yuvalarından ettiler
gökyüzünde ki mavileri soldurdular
sevdaları kısır döngülere sardılar
her yerde bir çelişki yarattılar

nefes alışlarımıza, duygularımıza
güzelim yarınlarımıza kıydılar
çevirdiler beton yığınlarına
güzel olan ne varsa birer birer kıydılar