Kıyan Şerefsiz Şiiri - Ayhan Kocabay

Yeryüzüne soysuz adiler dolmuş
Çocuğa bebeye kıyan şerefsiz
Korkarım insanlık yok olup ölmüş
Anayı evlatsız koyan şerefsiz

Hayvanlar yapmıyor senin yaptığın
Nedir ki be soysuz senin taptığın
Her halinden belli azıp saptığın
Şehvet arzusuyla doyan şerefsiz

Nasıl bir hevestir sendeki köpek
Bebektir kıydığın şerefsiz bebek
Dön de geri adi yaptığına bak
Seni adam bile sayan Şerefsiz

Kandırırsın eşi dost arkadaşı
Erer mi çakalın huzura başı
Şeytan gibi bunlar hak eder taşı
Dünyalık nefsine uyan şerefsiz

Düşünce anlarsın maskeler yüzden
İnsanlık yanıyor atılan közden
Neler çekti neler mazlumlar sizden
Garibi yetimi soyan şerefsiz

Cehennem bekliyor har ateşinde
Koşarsın kahpelik şerrin peşinde
Aldığınız canlar sabi yaşında
Masumun gözünü oyan şerefsiz

Nedir söyle ulan bu hırs ihtiras
Soysuzluk adilik kimdendir miras
Pişmanlık duyup da tutmazsın hiç yas
Sende al kanlara boyan şerefsiz

Ayhan Kocabay