güneş ağır ağır batıyor
anladım gün bitmekte
akşam oluyor..
mevsimler değişmekte
baharın kışa dönüyor
en sevdiğin yaprakların dökülmekte..
kar yağıyor artık şakaklarına
aynadaki yüz sana küfrediyor
anla bunu:bedenin yaşlanıyor..
güneşin artık aya dönüşür
sonbaharın,yazın kışa dönüşür
dostların kabrrine doluşur...
vücudun çok zayıf.kurumuş
cansız bedenin bir köşeye öylece kurulmuş
bir bakarsın ki kıyametin kopmuş...
Kayıt Tarihi : 14.7.2010 18:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kudret Kırbıyık](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/14/kiyametin-kopmus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!