kıyamet utanmaya bilmez…
tök saçlarını...
kara güneşlerine,
görsenmesin yağmur...nazlım...!
hep ayakların gibi dur!
masumluk gözlerinde yansın,
ve ağrılar saçlarından hörünsün...
kıyamet utanmaya bilmez…
al ağızlı yaralarımla,
gururlu dertleri öpmeğe durdum,
ah…
haykıra bilmeyemezdim:
biz böyüklüğün göz bebeyi…
tanrının gerçek cisaretiyiz…!
kan kokulu gözlerimizden…,
kıyamet utanmaya bilmez…
Kayıt Tarihi : 13.7.2007 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
namık cem
TÜM YORUMLAR (3)