doymadı bedenlerimiz
................................tükettikçe
şükran şarkılarıyla
yokettik ormanları
sevgiyi bilemedik ısınmak için
gökyüzüne gönderdik
.................zehirli dumanları
kendi kanımıza
kadeh kaldırıyoruz
kendi etimizi yiyoruz
bir kıyamet sofrası önümüzde
biz paramparça ettik
güzelim dünyamızı
baştacı ettik sefil arzularımızı
yokluğumuza içiyoruz...
Güzin Eye DündarKayıt Tarihi : 24.5.2005 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!