Kıyamet mi Kopacak Şiiri - Abdullah Toroslu

Memat denen gerçekten, muaf sanman bir şeyi!
Haktan başka her varlık, tadacaktır o şeyi!

Atomlardan evrene, küllü nefis ölecek!
Ve hayatta sadece; Hayy-ı Kayyum kalacak!

Kainatın yıkımı, yazılmışsa kader de;
Gerekince sahibi, eder onu heder de!

Her mahluka bir ecel, tayin etmişse Halık;
Geldiğinde emr-i Hak; koşar ona o salik!

Bir şekilde kurtulmak, mümkün sanma takdirden!
Ummadığın bir anda, geliverir o birden!

Ne tehir var ne tacil, milim şaşmaz bil saat!
Madem öyle ey insan, muntazır ol her saat!

Kıyamet-i suğra’dır, her kişinin vefatı!
Çünkü yaşar bir şahıs, mevt anında afatı!

Her yaşamın sonunda, dönüş varsa Allah’a;
Salih amel işle de; vasıl etsin felaha!

Kıyameti Kübra’ysa; kainatın sonudur!
Çoklar için şu kıyam en önemli konudur!

Tereddüde mahal yok! Çok kesindir şu olay!
Bil Halık-ı aleme, onu yıkmak pek kolay!

Peki bu iş ne zaman, hangi yılda yaşanır?
Bir çırpıda ip kopar, küllü nizam boşanır?

Onu ancak Rab bilir! Kullar onun cahili!
Apansızın suçüstü, eder bir gün gafili!

İnsanoğlu ins’likten, tam edince istifa;
Vaid bulur yerini, sona erer zevk, sefa!

Şu bozulma düzelmez, olur ise besbeter;
Kahhar Allah diyecek; elbette ki “EH YETER! ”

En dehşetli günleri, yaşatacak azana!
Layık olan ne ise, verir arzı bozana!

Mü’minlere korku yok, görmez onlar dehşeti!
Münkir ve de müşrikler, yaşar o gün haşyeti!

Son Resulün dediği; birer, birer çıkıyor!
O misilsiz an için, zaman hızla akıyor!

Alametler gelirken, sırasıyla vukua;
Halka masal geliyor, ne yazık bu vakıa!

Mevzu olan her olay, çıkar iken art arda;
Mescitlere koşan az, çoğu ümmet firarda!

Belki erken kopacak, o korkulan kıyamet?
O kopmadan ey insan; emr-i Hakka kıyam et!

Abdullah Toroslu
13.12.2012-İzmir