Kıyamet Kapıda Şiiri - Şahbettin Uluat

Gemiler, gemiler almışım
Çıkamadığım yolculuklar için.
Muhataplarım her yerdedir,
Bütün patlamamış dinamitler bendedir.

İnsanın
Dünyayı atom bombasıyla kirlettiği günden beri
Hastayım,
Yastayım.

Özel kuvvetlerimin
Bir kısmı gökte martı,
Bir kısmı yarısı yanmış yağmur ormanlarında kunduzdur.

Dünden beri bu gezegende
Su pahalı,
İnsan hayatı daha ucuzdur.

Her yüz yılda,
En az iki yeni deliye selam durur
Kölelikle efendilik arasında sıkışmış insanlar.
Köleler hallerinden razı,
Efendiler canavar.

O, en az iki deli halden bilmezler,
Mahalle aralarında karpit patlatmakla yetinmezler.

Küresel ısınmaya teslim olmuşken dünya,
Yayılırken nükleer silahlanma,
Kıyamet savaşı gösterirken kafasını,
Bilgisayar oyunlarında,
Pahalı Hollywood yapımlarında,
Bu deliler arasında yaşanacak bir düelloda,
Ve bunca barut fıçısının arasında,
Sanmayın ki, silahlarını çekmezler.

Her gün taşınıp duran bir ağır yük,
Saflar bilemez,
Bakmayan göremez,
Milyonlarca cılız bedendedir.

Büyük, küçük ekranlara kilitlenen,
İnsanlık derinlerdedir,
Bambaşka yerlerdedir.

İki elim göğsümde,
Uyarı fünyesi yüreğimde,
Bütün patlamamış dinamitler bendedir.

07.06.2017
10.38