Kıyamet Şiiri - Müyesser Doğan

Ben gidiyorum sen den...
Kal demeni bekleye bekleye gidiyorum.
Ateşin yakmadığı,yağmurun ıslatmadığı...
Vedaların ülkesine gidiyorum.
Bir türküyü tekrar tekrar dinleyip
Sözlerini sana ben yazmalıydım...
Bı aşk hikayesini okuyup okuyup
Bunu senle ben yaşamalıydım
Diye diye gidiyorum
Senin suskunluğuna teslim olup
Her soluğumun bir notaya döküp
vuslatsız şehirlere gidiyorum.
Çicek kokulum...
bülbül nefeslim
Bı benzeri yok gözbebeklerinin...
Simdi
Seni yüreğimin kıyametine katıp
Yokluğunu pamuklara sarıp
Gidiyorum .
Kal demeni bekleye bekleye...