Bu doğan isimsizliğe bir ad vermeden
Beyaz kundaklara beledim...
Hiç bilmediği ninniler söyledim
Kıyamadım uyandırmaya bile
Ya da uyandığında ismiyle çağırmaya…
Peki sen şimdi içimdeki yerden kalktın da
Ne diye durmazsın...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta