Kıvrılır Köşede Çocukluğum Şiiri - Ozan Efe

korkuyor nedense
söylemem istenmiyor
yüreğim tutuşacak gibi
için içine sığmazken
kıvrılır köşede çocukluğum

dizelerde titreyen sesim
kargaşanın içinde
belleğinde eksildiğinde
ürperdiğinle kaldı çocukluğum

aslı astarı bilinmeden
sessizliğinde yetkince
kahkahasında doktor geride kalır
gamı kasaveti terk eder çocukluğum

o yağmurlar üstümüzü ıslardı
sırılsıklamdık üstelik
paçaları sıyırdığımızda
şen şakraktı çocukluğum

güzün serinliğinde
vız gelirdi soluğuma
kışta harım üstüne arınık kar
buzunda kıtırdayan çocukluğum

gülüşünde aklanırdı
saklambaçla saklanırdı
nedensiz yasaklanırdı
dudağın uçuğunda çocukluğum

080612denizli