Seven masum gönüller, derdin içinde,
Sağlam kalan tek dalı, yoktur elinde,
Hep acılar okunur, yorgun yüzünde,
Özlemin pençesinde, kıvranır durur...
Aşk başını almış ta, dağlarda gezer,
Gökten yağan belayı, önceden sezer,
Pişmanlıklar içinde, canından bezer,
Hasretin pençesinde, kıvranır durur...
Koca ovada kaymış, şaşırmış düzü,
Yaz günlerinde bile, hiç bitmez güzü,
Bir insan ki yıllarca, gülmemiş yüzü,
Yokluğun pençesinde, kıvranır durur...
Zaferleri kazanan, büyük hakanlar,
Sevdiğinin ardından, ağıt yakanlar,
Gönlünde sevgi olan, bütün insanlar,
Sevdanın pençesinde, kıvranır durur...
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 08:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman İnci](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/05/kivranir-durur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!