Parmaklarım kağıda ve kaleme değmek için kaşınırken,
Ben masadaki mumun titrek ışıklarını izliyorum.
İçime ektiğin tohumların verdiği meyva bastırıyor
Meyvayı adlandırmaya çalışıyorum; yazıyorum.
Sen üniformanın içinde benim için erişilmez bir hayalken,
Birden odanın gölgeleri içinden çıkıp karşıma dikildin.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta