📘 Sayfa 32: Fadime ile Abdullah’ın İlk Gecesi (Tamamlanmış)
Gece, pencereye yaslanmış bir kuşun cik sesiyle başladı. O ses, ne ötüş ne çağrıydı — bir alkıştı. Her girişte, her çıkışta, o kuş, kıvının ritmine tempo tutuyordu.
Yatak, bir kıta gibi serilmişti. Üzerinde iki beden değil — iki element uzanıyordu. Biri ateş, biri su. Ve aralarındaki kıvı, buhar gibi yükseliyordu.
Fadime’nin sol memesi, Abdullah’ın sağ avucuna denk geldiğinde bir iç organ titredi. Karaciğer mi, dalak mı bilinmez — ama komşu organlar alkış tuttu.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta